Na dwa tygodnie przed zapowiedzianą premierą udało mi się skończyć Nieśmiałego zabójcę. Po zapoznaniu się z opisem książki zamieszczonym na stronie wydawcy, byłam wręcz zahipnotyzowana, poczułam dziwną więź z autorką, przez co musiałam koniecznie zapoznać się z tym tytułem. Nieśmiały zabójca w 2018 roku uhonorowany został nagrodą Premio de Literatura Sor Juana Inés de la Cruz Prize, przyznawaną za najlepszą powieść napisaną w języku hiszpańskim przez kobietę, fakt ten może kusić potencjalnych czytelników.
Hiszpania drży na wieść o tragicznej śmierci znanej aktorki- Sandry Mozarowski. Dziewczyna zasłynęła z odważnych ról w filmach erotycznych, plotkowano również o jej rzekomym romansie z królem Janem Karolem. W środowisku mediów krąży wiele plotek na temat potencjalnych przyczyn śmierci znanej gwiazdki. Poza tragicznym epizodem pojawiają się migawki z życia dziewczyny, momenty mniej lub bardziej emocjonujące, które ostatecznie ukształtowały jej osobowość. Spełnienie marzeń o aktorstwie zakończyło pewien etap dążeń, walka o sławę przerodziła się w smutną walkę z demonami sławy. Stoczyła wiele bitw, niestety ostatnią przegrała, zatracając się w odmętach szaleństwa. Gdzieś w Hiszpanii żyje introwertyczna nastolatka, która dostrzega we własnym życiu wiele podobieństw do sławnej aktorki. Niewinna fiksacja przeradza się w niekontrolowaną obsesję…
Cóż mądrego mogłabym napisać o tak niejednoznacznej książce? Tego tytułu nie da się tak po prostu ocenić, wrzucić w sztywne literackie ramy. Historia Sandry Mozarowski stanowi preludium do właściwej opowieści o trudnym życiu, targanej emocjami nastolatki. Żeby dodać tej historii wymaganego realizmu, Clara Usón posiłkuje się wieloma wydarzeniami historycznymi, co odniosło pożądany skutek. Nie jest to typowa powieść, a raczej gatunkowa mieszanka, w której każdy znajdzie coś dla siebie. Clara Usón z wykształcenia jest prawnikiem i przez blisko 20 lat wykonywała zawód adwokata. Biografia autorki ma wiele punktów zbieżnych z życiem głównej bohaterki książki, a takie niewinne wątki autobiograficzne zawsze stanowią łakome kąski dla potencjalnych czytelników. Nieśmiały zabójca jest literacką próbą zmierzenia się z ludzkimi lękami, nieoczywistą oceną życia, książką na wskroś osobistą.
Intymne wątki są najbardziej przejmujące, w tym te psychodeliczne wizje i pozorne wspomnienia. Niewielka ilość dialogów może zatrważać, ale dla mnie nie stanowiła żadnego problemu. Tutaj liczy się subtelna, czasem zadziorna narracja, a nie czcza paplanina głównych bohaterów. Nie jest to lektura łatwa, głównie ze względu na ładunek emocjonalny, jaki ze sobą niesie. Niepozorność jest jej największym atutem, niewiele się po niej spodziewałam, a otrzymałam kawałek dobrej literatury. Clara Usón sprawnie posługuje się słowem pisanym, ten język jest potoczysty i przyjemnie plastyczny, dzięki niemu ten scenariusz, zamiast po prostu trwać, płynie. Jak gąbka chłonęłam kolejne refleksje głównej bohaterki, niejako zatracając się w tej historii, która dała mi do myślenia. W książce nie bez powodu pojawiają się znane postacie, politycy i naukowcy, przez pryzmat ich historii Clara Usón rozważa temat życia i śmierci. Clara jest cieniem innych osób, nie może znieść kolejnych porównań, chcę w końcu odzyskać własne życie, miło śledzi się próby osiągnięcia przez nią tego celu, niektóre z nich są bardzo kontrowersyjne.
Nieśmiały zabójca broni się swoim niepowtarzalnym charakterem i niekonwencjonalną formą wyrazu. Książka stanowi śmiałą próbę podejścia do najbardziej newralgicznych zagadnień egzystencjalnych, uwrażliwia czytelnika na wiele ważnych kwestii. Clara Usón uwielbia eksperymentować, przez co niejako igra z czytelnikiem i w pewien sposób naraża się na dezaprobatę. Mnie ta powieść urzekła, to rewelacyjna próba oceny życia, w której piękno codzienności miesza się ze smutnym oczekiwaniem na śmierć. Polecam!
Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu REBIS
