Jak mawia znane porzekadło złodziej ma lepkie ręce, a kłamstwo krótkie nogi. Coś w tym jest, a Małgorzata Rogala, z iście aptekarską precyzją, zobrazuje co dokładnie. Cenny motyw jest drugim tomem świetnie zapowiadającego się cyklu kryminałów obyczajowych z młodą panią detektyw- Celiną Stefańską- w roli głównej. Kolejny raz otrzymałam mieszankę gatunkową, najdelikatniej rzecz ujmując wybuchową i byłam z tego powodu ukontentowana. Królowa polskiego kryminału może być tylko jedna, a dla mnie jest nią bezapelacyjnie Małgorzata Rogala, która, z każdą kolejną książką, potwierdza swój kunszt pisarski.

Jak bumerang powraca temat zagadkowej śmierci rodziców Celiny Stefańskiej. Kobieta jest święcie przekonana,  było domniemany wypadek tak naprawdę był morderstwem na zlecenie wysoko postawionych przedstawicieli świata sztuki. Celina do tego wątku powraca w przerwie pomiędzy kolejnymi zleceniami detektywistycznymi, zabiegając o wznowienie policyjnego śledztwa. A młodej pani detektyw pracy nie brakuje, a nawet więcej- kobieta jak magnes przyciąga intrygujące sprawy. Do takowych z pewnością należy przypadek morderstwa tajemniczej sąsiadki z bloku, która przez swoją nieco pokręconą osobowość na długo zakłóciła spokój pewnego młodego małżeństwa. Całkiem nieprzypadkowo Celina zostaje jedynym świadkiem ucieczki tajemniczego zabójcy. Pani detektyw jeszcze nie wie, ale niebawem na dobre zatraci się w sprawie, która pozwoli jej w końcu połączyć kolejne elementy skomplikowanej, a co najważniejsze -osobistej,  układanki. Niestety albo  stety, Celina będzie zmuszona skorzystać z pomocy Ksawerego Perraulta, więc możecie liczyć na wybuch niekontrolowanych emocji. Jaki jest związek między zagadkową śmiercią Aleksy, a tajemniczym, przekazywanym z pokolenia na pokolenie drogocennym pierścionkiem?

Małgorzata Rogala w swojej najnowszej książce kontynuuje wątki rozpoczęte, w dobrze przyjętej przez czytelników Kopii doskonałej, a w tym ten najważniejszy- związany z domniemanym morderstwem rodziców Stefańskiej. Bohaterka w końcu stanęła na nogi, opanowała swoje fobie i wreszcie ma czas, aby pełni realizować swoje zawodowe aspiracje. Postać Celiny drastycznie ewoluowała, co mnie osobiście bardzo usatysfakcjonowało, kibicowałam bohaterce praktycznie od początku pierwszego tomu. Wątek przewodni książki  związany jest ściśle z tematyką biżuterii  antykwarycznej miłe mnie zaskoczył. Małgorzata Rogala romansowała wspomnianą tematyką już  wcześniej , m. in. w Ważce, ale dopiero Cenny motyw pozwolił jej w pełni rozwinąć skrzydła w tej materii. Poza elementami ściśle kryminalnymi (jak zawsze z domieszką intrygującego tła obyczajowego), czytelnik może liznąć co nieco historii sztuki. Rogala zgrabnie połączyła skomplikowaną zagadkę z przyjemną stymulacją intelektualną, co mnie osobiście bardzo ucieszyło, bo uwielbiam takie fabularne koktaile. Pisarka skupia się na kulisach, nie do końca legalnego biznesu, jakim jest handel drogocenną biżuterią, w którym , jak łatwo można się domyślić, wszystkie chwyty są dozwolone, a w dodatku tego typu tematyka nakręca dynamikę akcji. Jak wszyscy dobrze wiemy, zazdrość ściśle powiązana jest ze zdradą, a chciwość tylko podkręca wspomnjane negatywne stany emocjonalne, tworząc bardzo wybuchową mieszankę,co Rogala perfekcyjnie zobrazowała obnażając najgorsze ludzkie przywary.

Co mi się podobało? Misternie skonstruowana fabuła,  w której nie było miejsca na jakiekolwiek błędy, bo to ona była niczym balsam dla mojej czytelniczej duszy. Tryskająca czarnym humorem Szyszka również zrobiła swoje,  nieraz i nie dwa, rozbrajając mnie  tymi swoimi charakterystycznymi kąśliwymi komentarzami. Celina, dla kontrastu, wielokrotnie potrafiła mnie zaskoczyć ostrym jak brzytwa umysłem w połączeniu z profesjonalizmem na najwyższym poziomie. Ksawery, dla kontrastu, rozczulił (dosłownie) ociekającym lukrem podejściem do młodej pani detektyw. Zagadka była satysfakcjonująca, ale czułam pewien  niedosyt w końcowej fazie książki, związany z irytującymi mentalnymi dysfunkcjami pewnego pana o bardzo, ale to bardzo, lepkich rączkach. Dzięki Cennemu motywowi miałam okazję przyswoić sporo wartościowej wiedzy i cieszę się, że Małgorzata Rogala dba również o  wartość edukacyjną swoich powieści. Końcówka trochę zbiła mnie z tropu, ale w pozytywnym tych słów znaczeniu :).

Komu polecam? Hmmm,  chyba powinnam napisać, że wszystkim… Bo z takich książek każdy czytelnik jest w stanie wyciągnąć coś dla siebie. W trakcie lektury fani klasycznych kryminałów, jak i znawcy powieści obyczajowych, będą mieli sporo powodów do radości. Nie polecam czytelnikom lubiącym proste, jednotorowe, historie, bo najnowsza propozycja Małgorzaty Rogali do  takowych (na całe szczęście 🙂!)  nie należy. Ja osobiście już nie mogę doczekać się kontynuacji :). Bezapelacyjnie polecam!

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Czwarta Strona