Czy można zgrabnie połączyć baśniową opowieść, przywodzącą na myśl najlepsze wspomnienia z dzieciństwa, z klimatem mrożącego krew w żyłach thrillera, przesiąkniętego aurą nieprzeniknionego mroku? Melissa Albert podjęła się trudnego wyzwania, a niewykonalne okazało się możliwe.
Nikt nie zna przyczyny pecha, jaki prześladuję od lat Alice Proserpine. Swoje siedemnastoletnie spędza wiecznie będąc drodze, uciekając przed okrutnym przeznaczenia. Nie bez powodu mawia się, że los bywa przewrotny, a licho nie śpi, w tym przypadku mroczne demony cierpią na permanentną bezsenność. Krótki okres życiowej stabilizacji przerwany zostaje serią osobliwych wydarzeń, w których pierwsze skrzypce zagrają przerażające baśniowe zmory. Preludium mrożącej krew w żyłach opowieści okaże się niemożliwe do wyjaśnienia zniknięcie matki Alice. Pikanterii całej tej historii dodaje jednoznaczny przekaz Elli- nastolatka pod żadnym pozorem nie ma zbliżać się do Hazel Wood. Jak wiadomo zakazany owoc smakuje najlepiej, więc nietrudno przewidzieć, jaki kierunek podróży niebawem obierze Alice…
Hazel Wood najlepiej byłoby przyrównać do narkotyku- początkowo przyjemnie drażni zmysły, ale pod powłoką hedonistycznych doznań tak na prawdę silnie uzależnia. Tajemnicze Opowieści z Uroczyska potrafią na zawsze zmienić percepcję klasycznych baśni, gdy zreflektujemy się, że niewinne z pozoru opowiastki, serwowane dzieciom na dobranoc, mogą zacząć żyć własnym życiem. Hazel Wood nie da się jednoznacznie ocenić- poziom skomplikowania fabuły i pomysłowość samej autorki, w mojej ocenie nieco przekroczyły granice ludzkiej percepcji. Autorka reprezentuje zupełnie nowe podejście do literatury młodzieżowej, która zamiast być lekka i przyjemna, jest intelektualnym wyzwaniem. Czy to źle? Skądże! Hazel Wood jest perfekcyjnym stymulantem szarych komórek, intensywnie oddziałującym na ludzką wyobraźnię.
Książka językowo trzyma całkiem niezły poziom, przez co zadowoli zarówno młodszego, jak i starszego czytelnika. Innowacyjny projekt literacki, spod pióra Melissy Albert, mnie osobiście wysoce usatysfakcjonował z kilkoma ale. Wstęp książki był taki sobie- ni to dobry, ni to zły, ale zdecydowanie do przebrnięcia. Dla kontrastu z nieco słabszym początkiem rozwinięcie okazało się oszałamiające, przez co literacko rozłożyło mnie na łopatki. Ekstremalnie mocne, a do tego otwarte zakończenie dało mi do myślenia i stanowi niezły początek intrygującej serii thrillerów młodzieżowych. W Hazel Wood najbardziej odpowiadał mi mroczny, nieco morderczy, a do tego jakże niejednoznaczny klimat towarzyszący pierwszoplanowym wydarzeniom. Spodobała mi się również charakterystyka postaci, w której autorka postawiła na skrajny indywidualizm, przez co jej bohaterowie stanowią wyrazistą (a może nawet wręcz wybuchową) osobowościowo mieszankę.
Komu polecam? Miłośnikom mocnych doznań, którzy nie boją się intelektualnych wyzwań. Ten mroczny, intrygujący, a do tego jakże nieprzewidywalny projekt w pewnym momencie zaczął żyć własnym życiem, co zdarza się niezmiernie rzadko w literackim świecie. Nie wiem, jak Wy, ale ja już nie mogę doczekać się kolejnego tomu. Polecam!
Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina 
