Michael Pamer, Daniel Palmer- Trauma [PRZEDPREMIEROWO]

no title has been provided for this book
Kategoria:
Wydawnictwo:
Przeczytane:
Liczba stron: 432

 

Kolejna książka Michaela Palmera tylko potwierdza, że jest mistrzem gatunku. Po  nagłej śmierci autora nie podejrzewałam, że będę jeszcze mieć okazje zapoznać się z jego nową książką. Syn Michaela Palmera- Daniel postanowił dokończyć projekt ojca. Muszę przyznać, że efekt końcowy przeszedł moje najśmielsze oczekiwania. Trauma to  genialny  thriller medyczny  napisany na najwyższym poziomie.

Styl Michaela Palmera został wzbogacony o pewną lekkość. Trauma to  książka skonstruowana na bazie prostego szablonu. Jeżeli czytaliście poprzednie książki Michaela Palmera to  na pewno  pamiętacie, że niektóre scenariusze przedstawione w jego thrillerach bywały najdelikatniej rzecz ujmując nieprawdopodobne. Tym razem autorzy  postawili na realizm.

„-A gdybym powiedział pani, że można użyć DBS do  leczenia stresu pourazowego… nie leczenia, ale kompletnego wyleczenia?(…)

-Wtedy, doktorze Finley- odparła- powiedziałabym, że zdobył pan nowego chirurga do głębokiej stymulacji mózgu. (…)”

Akcja książki skupia się wokół postaci Carrie Bryant. Bohaterka jest rezydentką na oddziale neurochirurgii Boston Community Hospital. Carrie jest świetnie zapowiadającą się lekarką. Do czasu… W wyniku groźnego błędu popełnionego podczas operacji neurochirurgicznej  uszkodzona zostaje zdrowa część mózgu chorego pacjenta. Lekarze przewidują, że stan mężczyzny nigdy się nie poprawi. Carrie rezygnuje z dalszej  kariery  w BCH i składa wypowiedzenie. Bohaterka za namową ojca trafia do Szpitala VA, gdzie leczeni są weterani wojenni. Pod okiem doktora Alistaira Finleya przeprowadzana jest alternatywna terapia żołnierzy cierpiących na zespół stresu pourazowego (PTSD). Chorym wszczepiane jest specjalne urządzenie, które ma stłumić przykre objawy choroby.

Autorzy skonstruowali świetną intrygę. W najmniej spodziewanym momencie ze szpitalna znikają zoperowani pacjenci, każdy z nich  cierpiał na specyficzny  zespół powikłań.  Carrie Bryant wciela się w rolę detektywa. Kobieta nie spocznie dopóki  nie wyjaśni tajemniczych zniknięć. Bohaterce pomaga dziennikarz David Hoffman. Tym razem autorzy postawili  na jednotorową fabułę. Początkowo  pojawia  się wiele niedopowiedzeń. Nie wiemy dlaczego  dochodzi do  dziwnych  zniknięć. Trudno  jest przewidzieć dalsze zdarzenia. Akcja rozwija się powoli, a autorzy zgrabnie dawkują napięcie. Brak  jest nagłych  zwrotów w fabule typowych dla pozostałych książek Michaela Palmera. Muszę przyznać, że efekt końcowy  przeszedł moje najśmielsze oczekiwania. Najmocniejszą stroną książki, poza świetnie skonstruowaną fabułą, są bohaterowie.

„Na razie najlepszą, najbardziej polityczną strategią było udać uległość i zakończyć spotkanie. Nigdy  nie drażnij rozjuszonego niedźwiedzia. (…)”

Carrie Bryant poznajemy w mało sprzyjających okolicznościach. Po ciężkiej  operacji  zmęczona lekarka trafia na salę operacyjną. Omyłkowo odwrotnie przypina klisze. Po tragicznej w skutkach  operacji Carrie postanawia na siebie wziąć całą odpowiedzialność za wypadek. Rezygnuje z dalszej  kariery w BCH. Widać, że lekarka się pogubiła i nie ma dalszego  planu. Nagle w jej życiu  pojawia się szansa na medyczną rehabilitacje. Carrie to  silna kobieta, zdeterminowana w dążeniu do celu. W pracy  jest  perfekcjonistką zwracającą uwagę na szczegóły. Spodobało mi się, że Carrie, gdy  już się uprze to  nie odpuszcza. Tak  naprawdę nie musiała się mieszać w tajemnicze incydenty, a jednak zainteresowały ją niewyjaśnione zniknięcia pacjentów z OIOMu. Bohaterka jest bardzo dociekliwą osobą, co  w  jej przypaku jest bardzo  pozytywną cechą. Carrie zaangażowała się program Finleya ze względu na swojego brata Adama, który cierpi na PTSD.

Główną męską postacią w książce jest dziennikarz David Hoffman. Mężczyzna jeździ po świecie szukając sensacyjnych  materiałów na nowe artykuły. W związku z nieprzyjemnym epizodem porwania wraca do  kraju. Na zlecenie Lowell Observera ma napisać artykuł na temat weteranów wojennych  cierpiących  na PTSD. David jest uzależniony od adrenaliny. Proste zlecenie przeradza się w prywatne śledztwo, które ma ujawnić niecny rządowy proceder. Dziennikarz wchodzi  w układ z Carrie Bryant, która ma być jego  informatorem. David jest interesującą postacią, ma w sobie coś magnetycznego. Podobnie jak Carrie jest dociekliwy  i  nie potrafi odpuszczać. Bohater świetnie działa w skrajnie trudnych  sytuacjach. Razem z Carrie tworzą bardzo  wybuchowy duet.

„-Jestem reporterem (…). Jeżdżę tam, gdzie jest ciekawy materiał. A ty  jesteś materiałem, który chcę zgłębiać przez resztę życia. (…)”

Tym razem Palmer zrezygnował z wątku  romansu głównych bohaterów. Między nimi jest chemia, ale nie dochodzi  do  niczego więcej. Ich związek pozostaje w sferze niedopowiedzeń. Zaciekawiły  mnie czarni  bohaterowie. Autorzy poświęcili  im w książce sporo  miejsca. Były to  bardzo charakterystyczne postacie. Fabuła została w pełni  przemyślana. Pomysł został bardzo zgrabnie przelany na papier. Zakończenie przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Sama nie podejrzewałam, że śledztwo  lekarki  pójdzie w takim  kierunku. Muszę przyznać, że Trauma to zdecydowanie najlepszy thriller medyczny, jaki udało mi się przeczytać w tym  roku. Autorzy zapewnili czytelnikowi sporą dawkę adrenaliny.

Trauma to świetny  thriller medyczny, który wciąga już od pierwszej strony. Od książki zdecydowanie trudno się oderwać.  Polecam!

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu REBIS.

Premiera 17.08.2017!