Książka Dlaczego moje dziecko? powstała z myślą o poszerzeniu  wiedzy przyszłych mam w zakresie badań prenatalnych ich nienarodzonych  dzieci. Autorka jest  dziennikarką, na stałe współpracującą z tygodnikiem Przegląd, gdzie publikuje swoje reportaże. Ją też spotkała w przeszłości niewyobrażalna tragedia wynikła z błędu, ignorancji, a moim  zdaniem niewiedzy ginekologów-położników. Dziennikarka postanowiła zrobić coś dobrego i pomóc innym kobietom, borykającym się z podobnymi problemami.

Lekarzy  traktujemy  jak bogów, ufamy im i często  odrzucamy myśl, że oni też są ludźmi i mogą popełnić błąd. Tylko ich  błędy kosztują ludzkie zdrowie i życie. USG jest standardowym badaniem, które przysługuje każdej  kobiecie w ciąży. To nieinwazyjna metoda diagnostyki obrazowej, która z dużą dokładnością pozwala na wykrycie najmniejszych zmian w badanych organach. Przytłaczający  jest  fakt, że wielu  lekarzy nie podchodzi  poważnie do  wykonywania tego  badania, traktując je po macoszemu, a wręcz nie potrafiąc poprawnie odczytać obrazu.

Książka podzielona jest na dwie części. Pierwsza skupia się na relacjach  kobiet, które doświadczyły  osobistej  tragedii  w wyniku karygodnych  błędów lekarzy. Druga stanowi poradnik,  w którym w rozmowie z najlepszymi polskimi specjalistami poruszane są najważniejsze kwestie związane z diagnostyką prenatalną płodu. Historie matek dotkniętych problemem, wynikłym z błędów lekarzy mrożą krew w żyłach. To wycinki z życia prawdziwych kobiet, a opisane sytuacje nie powinny nigdy  mieć miejsca. Poza elementami  związanymi z diagnostyką prenatalną poruszane są w książce również kwestie prawne. Dowiadujemy się, do czego ma prawo kobieta, której dziecko  dotknięte zostało  letalną wadą genetyczną. Obecnie, w tym burzliwym okresie, gdy ustawodawcy godzą w prawa kobiet, odbierając im możliwość decydowania o własnym ciele, takie informacje są potrzebne.

„Marysia nie ma książek, zabawek i ubrań, ale ma tę książkę o naszej wielkiej do  niej miłości- swoisty pomnik, który być może pozwoli przetrwać dramatyczne chwile innym  matkom, kobietom, którym los nie oszczędził podobnej tragedii. (…)”

Przedstawione w książce historie poruszyły  mną do głębi, niektóre wręcz przeraziły. Nie do  przyjęcia dla mnie jest brak podstawowej  wiedzy diagnostycznej ze strony  osób, które powinny  ratować nasze zdrowie i życie. Tych  błędów dało się uniknąć, wystarczyło poprawnie wykonać najprostsze badanie. Niewyobrażalne jest dla mnie przez kilka miesięcy mówić kobiecie, że z jej dzieckiem jest wszystko  w porządku, żeby  pod koniec ciąży  dostrzec nieprawidłowości w budowie płodu. Dyskusja na temat błędów lekarzy  jest  potrzebna,  tak  samo jak  poszerzenia wiedzy  przyszłych matek  na temat potrzebnej diagnostyki ich  nienarodzonych dzieci. W całej  sytuacji  nie chodzi o brak  nowoczesnego sprzętu,  tylko  niewystarczające umiejętności osób, przeprowadzających badania.

Książka porusza wiele istotnych, z punktu  widzenia przyszłych  matek  kwestii. Wady  genetyczne nie są już smutnym wyrokiem, a wiele z nich  można już leczyć nawet w życiu  płodowym. W książce natrafiamy  na wiele naukowych pojęć i  metod, z którymi na spokojnie możemy się oswoić. W poradniku  opisane zostały  najczęstsze występujące podczas ciąży  patologie, takie jak hipoplazja serca, konflikt serologiczny, czy  nieprawidłowości w ukształtowaniu  powłok brzusznych. Informacje zostały w odpowiedni sposób dawkowane i  przekazywane przestępnym  językiem. Poruszone zostały również kwestie związane z leczeniem niepłodności i procedurą wykonywania zabiegu in vitro. Autorka obala społeczne tabu, otwarcie pisząc o  najbardziej  drażliwych  kwestiach. Na końcu  książki zamieszczona została przydatna lista klinik stowarzyszeń i fundacji,  w których  przyszli rodzice mogą szukać pomocy  dla swoich  nienarodzonych  dzieci.

Lekarzom należy się cenna lekcja empatii. Niewyobrażalna dla mnie jest  sytuacja,  żeby  kobietę, która dopiero  co  straciła dziecko, umieszczać na sali z innymi matkami, które szczęśliwie przeszły poród. Ginekolodzy- położnicy  powinni  się szkolić, a władze szpitala robić wszystko, żeby  przeciwdziałać karygodnym przypadkom naruszenia medycznych  procedur.  Rodziny z problemem powinny zostać z automatu otoczone opieką państwa, a nie jak  teraz borykać się z urzędniczym science- fiction.

Dlaczego moje dziecko? Okrutne błędy natury to książka napisana w  sposób kompleksowy. Ja osobiście bardzo się cieszę, że takie pozycje powstają. Tylko  dzięki zakrojonym na szeroką skale inicjatywom może się w Polsce coś zmienić na lepsze. W trakcie lektury  miałam okazje przyswoić sobie wiele  cennej  wiedzy i  na swój sposób oswoić się z tematem. Autorce należy się medal za wkład jaki wniosła w poszerzanie świadomości Polaków na temat diagnostyki prenatalnej wśród kobiet. Dlaczego moje dziecko? Okrutne błędy natury to pozycja obowiązkowa dla każdej przyszłej mamy. Polecam!

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Poradnia K